Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Sed ego in hoc resisto; Si longus, levis dictata sunt. Hoc dixerit potius Ennius: Nimium boni est, cui nihil est mali. Duo Reges: constructio interrete. Quid ei reliquisti, nisi te, quoquo modo loqueretur, intellegere, quid diceret? Scrupulum, inquam, abeunti; Sint modo partes vitae beatae. Sed utrum hortandus es nobis, Luci, inquit, an etiam tua sponte propensus es? Nam, ut paulo ante docui, augendae voluptatis finis est doloris omnis amotio. Stoici autem, quod finem bonorum in una virtute ponunt, similes sunt illorum;
Non enim ipsa genuit hominem, sed accepit a natura inchoatum. Num quid tale Democritus? Graecis hoc modicum est: Leonidas, Epaminondas, tres aliqui aut quattuor; Quae hic rei publicae vulnera inponebat, eadem ille sanabat. Sumenda potius quam expetenda. Eiuro, inquit adridens, iniquum, hac quidem de re;
Quid, si non modo utilitatem tibi nullam afferet, sed iacturae rei familiaris erunt faciendae, labores suscipiendi, adeundum vitae periculum?
Quare si potest esse beatus is, qui est in asperis reiciendisque rebus, potest is quoque esse. Istam voluptatem, inquit, Epicurus ignorat? Quod autem satis est, eo quicquid accessit, nimium est; An vero displicuit ea, quae tributa est animi virtutibus tanta praestantia?
Cum id fugiunt, re eadem defendunt, quae Peripatetici, verba. Quamquam tu hanc copiosiorem etiam soles dicere. Dicet pro me ipsa virtus nec dubitabit isti vestro beato M. Quae est igitur causa istarum angustiarum? An potest, inquit ille, quicquam esse suavius quam nihil dolere? Immo videri fortasse. Conferam tecum, quam cuique verso rem subicias; Ut pulsi recurrant? Hoc est dicere: Non reprehenderem asotos, si non essent asoti. Est enim effectrix multarum et magnarum voluptatum.
- A villa enim, credo, et: Si ibi te esse scissem, ad te ipse venissem.
- Ita fit cum gravior, tum etiam splendidior oratio.
- Minime vero istorum quidem, inquit.
- Quis istum dolorem timet?
- Neque enim civitas in seditione beata esse potest nec in discordia dominorum domus;
Mihi, inquam, qui te id ipsum rogavi? Deinde disputat, quod cuiusque generis animantium statui deceat extremum. Quid enim necesse est, tamquam meretricem in matronarum coetum, sic voluptatem in virtutum concilium adducere? Qui est in parvis malis.
- Praeclare, inquit, facis, cum et eorum memoriam tenes, quorum uterque tibi testamento liberos suos commendavit, et puerum diligis.
- Ergo ita: non posse honeste vivi, nisi honeste vivatur?
- Hoc sic expositum dissimile est superiori.
- Commoda autem et incommoda in eo genere sunt, quae praeposita et reiecta diximus;
De ingenio eius in his disputationibus, non de moribus quaeritur. Sed fac ista esse non inportuna; Quis, quaeso, illum negat et bonum virum et comem et humanum fuisse? Sed quid attinet de rebus tam apertis plura requirere? Ratio quidem vestra sic cogit. Parvi enim primo ortu sic iacent, tamquam omnino sine animo sint. Pugnant Stoici cum Peripateticis.
